Ertzak hariz josi nahi izan nizkizun behin

hauspoak hustu

ahoa itxi

eta, badaezpada ere

galdera ikurrei erpinak kamustu

hain da eta mingotsa

marrutik marrura darizun zalantza

hasperena hordirik, balantzan

kateatuta estu

antzak nagiz

hatzak haragiz

inoiz ametsetan

prestu

eta halere

kateak kate

zurea ote

giltzaz itxi ezin litekeen sarraila

ezin naitekeenaz babestu

gotorra topatu samur besaurrean,

eta ez naiz oraindik ohartu

hazka behin, bitan hazka

pixkana-pixkana

zenbat harramazka

ilargia erditu zitzaigun behin, eta

bertatik irten

bostehun gau larru

hamaika ezbai

eta egun hotza, zu

ea

noiz iritsiko zain

herenegun hasiko dira

bihotza zabalik

eztarriak beltz

eta esan gabekoak arantza,

oroimena labain

mira laiotz

eta bi guda lantza

orduantxe hasiko natzaizu

uxatzen gutxinaka

oinetan dantzari darabilzkidan orratzak

ertzak hariz josi nahi izan nizkizun behin

eta harriz josi gabe utzi ninduzun