AINHOA ASEGINOLAZA ARAKISTAIN
BADIRA KALEAK
Badira kale biziki zuriak
non bizitzak dirudien eder
non nagusi diren doinu biziak
non bihotz elkartuak dauden epel
Dantzuzkit etengabeko irriak
malkoek ez dute lekurik hemen
Emakumea aske bizi balitz
halakoxeak lirateke anitz
Badira kaleak jendez itoak
non ekaitzak eguzki dirudien
non izua den batzuen beroa
non begirada zorrotz bat aski den
Hasi esku laxoen giroa
erasotu da gau erosoen bide
baina “ez du zentzurik amorruak”
pisua baitu arren aburuak
Badira kale isil eta hutsak
etxera bide lasaien eraile
Lepotik gogor eutsi, gero bultza
oihuka biluztu naute etsaiek
desegin dute naizenaren funtsa
askatasunaren bortxatzaileek
Ezin bakar bati bota errua
itsu denek jan baitute amua
Badira kaleak hitzez josiak
mugarik gabeko otso arramak
Zabaltzen dituzte nire zauriak
ahuldu nazan bizkarreko zamak
Mesfidantzaz jaurti dira geziak
egia jan du esames-brigadak
Ezinezkoa itotzez uztea
argirik ez dagoen ilunpean
Badira, bai, halako kale pila
garun ustel eta atzeratuak
baina borroka hau ez da hila
ez gara izango oinperatuak
Matxirulo izango dira mila
baina goien indar bateratuak
Etengo da feministon marea
berdintasuna lortzean kalean
